O książce: rok / Jeśli istnieje małe miasteczko, które można obejść w kilka godzin w spokojnym tempie, z spokojne, wyważone i niespieszne życie - nic specjalnego, ale jeśli w pobliżu rośnie Las, to jest to już początek dziwnej i mistycznej historii. Puszczę od miasta oddziela jedynie cmentarz i nieużytek, ale mieszczanie wolą udawać, że po Puszczy nie ma śladu. Za płot cmentarza nikt nie wychodzi w tamtą stronę – jednak ledwo zauważalna ścieżka przecina pustkowie i znika wśród ponurych wiekowych drzew. Czasem o zmierzchu zimna mgła spowija osoby znajdujące się w pobliżu. Z Puszczą nie wiążą się żadne legendy ani straszne historie, nikt nie zabrania dzieciom tam chodzić – a mimo to żadnemu dziecku nie przyszło do głowy, żeby wybiec na pustkowie. Samo istnienie Puszczy jest starannie ukrywane przez mieszczan..